Nigdy nie stworzysz kampanii, która zadziała na wszystkich, ale są sposoby, które ułatwią Ci dotarcie do grupy docelowej. Sprawdzisz?
Nigdy nie stworzysz kampanii, która zadziała na wszystkich. Po prostu się nie da.
Zakładamy, że Komunikacja dla zdrowia (poradnik, który możesz pobrać ze strony głównej) pomoże w stworzeniu kampanii kierowanej do osób, które ani nie należą ani do grupy już przekonanych (oni najprawdopodobniej i tak podejmą wybory profilaktyczne), ani nie są radykalnymi przeciwnikami profilaktyki (nakłonienie ich do wyborów profilaktycznych będzie wymagało zupełnie innego podejścia, wiążącego się praw¬dopodobnie z rozmową o wartościach i przekonaniach). Innymi słowy: adresatami kampanii są osoby „pośrodku”.
Taki odbiorca prawdopodobnie wie, że badania i zachowania profilaktyczne są ważne, ale z różnych powodów ich nie podejmuje.
Co możesz zrobić?
1. Na początku zastanów się, czy odbiorcy Twojej komunikacji nie mają barier (fizycznych, psychologicznych, społecznych, ekonomicznych), które utrudniają im wykonywanie badań profilaktycznych. Być może warto się nimi zająć w komunikacji. Może niektórzy poruszają się na wózku? Może do badania zraził ich kiedyś nieuprzejmy lekarz albo mają traumę śmierci bliskiego w rodzinie? Mieszkają w miejscu wykluczonym komunikacyjnie? Albo, po prostu, nie mają pieniędzy?
2. Załóż, że mówisz do osób zdrowych, które się nie badają i nie mają objawów chorobowych. Z różnych powodów – nie wiedzą, boją się, odkładają. To bardzo zróżnicowana grupa – różny wiek, płeć, styl życia, itp. Są wśród nich i młodzi bywalcy kawiarni na placu Zbawiciela, i mo¬torniczy przejeżdżających tędy tramwajów, i pracownicy najbliższej Żabki.
3. Mów prosto, zrozumiale, empatycznie – jak do kogoś, kto pierwszy raz słyszy o badaniach.
4. Niech straszenie nie będzie głównym narzędziem do osiągnięcia celu. Choć w pewnych okolicznościach lęk bywa dobrym motywatorem (dlatego niektórzy najlepiej pracują tuż przed deadlinem), czasami wywołuje go już samo poruszanie wątków dotyczących zdrowia. Oceń, czy warto go wzmacniać.
5. Pamiętaj, że ludzie korzystają z różnych mediów i komunikat, który chcesz nadać, powinien być dostosowany – i do odbiorców, i do środka przekazu. Do młodych będziesz docierać np. przez influencerów i media społecznościowe, do starszych przez media standardowe, takie jak TV, prasa czy popularne programy i seriale TV. Warto odnaleźć i zaangażować we współpracę liderów opinii w danej grupie odbiorców oraz powołać się na głos ekspertów (osób lub instytucji).
6. Komunikaty profilaktyczne mogą być kierowane bezpośrednio do osób, których dotyczą (np. do kobiet, by wybrały się na profilaktyczną cytologię) ale też do ich opiekunów (np. do rodziców, by zaprowadzili dzieci na bilans) lub opiekunów osób starszych, by wspierali seniorów w regularnym pomiarze ciśnienia). Gdy kierujesz komunikat do „pośrednika”, zastanów się, na co dana osoba ma realny wpływ. Nie wymagaj od niej działań, których nie są w stanie zrealizować, nie strasz jej konsekwencjami braku działania (np. nie groź konsekwencjami nadciśnienia opieku-nowi osoby starszej, która, często mimo wielu wcześniejszych prób, nie jest w stanie wpłynąć na nawyki zdrowotne seniora).
